Category Archives: Share

Dalawang Araw na Hindi Tayo Dapat Mangamba

Sa dami ng mga problema sa mundo, gusto kong ibahagi ang isang email na aking natanggap. Isinulat ito ni Swami Avadhutananda sa Ingles.  Mahalagang maunawaan ito hindi lamang dahil sa nakasaad na aral kundi pati na rin sa implikasyon nito sa personal na buhay pinansiyal ng isang tao. Ito ang kanyang sinabi na isinalin sa Tagalog:

“May dalawang araw sa bawat linggo na hindi tayo dapat mangamba,

dalawang araw na dapat ay panatilihing malaya sa pagkatakot at pag-aalala.

Isa sa mga araw na ito ang Kahapon na kalakip ang lahat ng pagkakamali at pag-aalala, mga pagkukulang at pagkadapa, mga kirot at sakit.

Lumipas na ang Kahapong hindi na kayang pigilin habang-panahon.

Lahat ng pera sa mundo ay hindi maibabalik ang Kahapon.

Hindi na mababawi anumang kilos na ginawa;

hindi na mabubura anumang nasabing salita.

Ang Kahapon ay lumipas na magpakailanman.

Isa pang araw na hindi natin dapat pangambahan ay ang Bukas

na maaaring may dalang hirap, mabigat na pasanin,

marangyang pangako at hindi kaaya-ayang gawain.

Hindi rin natin hawak ang Bukas.

Sisikat ang araw ng Bukas, na maaaring maging maningning o di kaya ay natatabunan ng mga ulap, ngunit sisikat pa rin ito.

Hanggat hindi pa dumarating ang Bukas, hindi natin malalaman kung ano ang magaganap.

Ang tanging mayroon tayo ay ang Ngayon,

Sinuman ay kayang makipaglaban at harapin ang isang maghapon.

Kapag minarapat natin pinag-ugnayin ang mga kabigatan ng dalawang malungkot na walang hangganan ng Kahapon at ng Bukas, ay saka tayo malulugmok at babagsak.

Hindi ang karanasan ng Ngayon ang nag-aalis ng katinuan ng isang tao,

kundi ang pagsisisi o kapaitan ng karanasang naganap sa Kahapon at ang pangamba sa kung ano ang hatid ng Bukas.

Kayat tandaan na mabuhay ng NGAYON sa bawat araw.”

“Let us live but one day at a time.”

May katotohanan ang lahat ng sinabi ng awtor. Dapat tayong kumilos nang walang pangamba sa mga bagay na wala na tayong magagawa. Kung susuriin, ang mabuhay sa Ngayon ng bawat araw ay sumusuporta sa aking prinsipyo na ang tao ay kinakailangang paghandaan araw-araw ang kanyang pagreretiro. Kung hindi, habang siya’y tumatanda, hindi maiiwasang katakutan niya ang pagdating ng Bukas na hindi niya napaghandaan. At kapag nasimulan na niyang mangamba dahil sa kawalan ng preparasyon, mararamdaman niya ang pagsisisi na hindi niya nagamit sa paghahanda ang kanyang panahon nung Kahapon na siya ay bata pa.

Ang kailangan lamang ay ang pagtatabi ng maliit na halaga bawat araw at ang pamumuhunan sa long term investment na hindi gagalawin ang naipamuhunan. Kahit pa sabihing mahirap ang kasalukuyang panahon, ituloy ang pag-iimpok ng 20% ng iyong kinikita. Sikaping mabuhay na pinagkakasya ang 80%. Mamuhunan sa mga investment funds na mahusay na pinangangalagaan pero gawin ito kung hindi mo kakailanganin ang inipong pera sa loob ng tatlo hanggang limang taon.

Slow is Fast

Spiritual and inspirational articles abound to lift up our lives. What I noticed though is that we tend to compartmentalize our lives. In particular, our financial lives are considered by most as separate from their spiritual and intellectual activities. The fact is that all of these are intertwined. Since I have focused my advocacy on teaching personal financial management, I frequently interpret these inspirational principles in the light of our financial lives.

Borrowed from Mac Anderson’s “The Nature of Success”, Mr. Anderson talks about a lesson he learned from a friend’s grandmother. Mac was having such a rough week and his friend shared with him what his grandmother told him to always remember: ‘Inch by inch, life’s a cinch. Yard by yard, life is hard.’”

Mac took the line to heart and took out a piece of paper and listed all the things he had to do in the next three days. As he finished each task, he crossed it out from the list. Three days later, he crossed out the last task left on the list. He felt great!

As Mac explains, “…Success doesn’t come cascading like Niagara Falls; it comes one drop at a time through short-term, realistic goals. If you believe you can do something (the goals are realistic), you’re likely to be highly motivated. If, however, you think you can’t (because the goals are unrealistic) your motivation level falls greatly…”

The same principle applies in each one’s personal financial life. I keep emphasizing the same principle as explained in “Making Your Money Work”. THE QUICKEST WAY TO GET RICH QUICK IS TO GET RICH SLOW.

Unfortunately, more people prefer to get rich the easy way and as fast as possible. They want to enjoy the money they believe they will be getting very quickly. This is why scams continue to proliferate and fool so many people.

Scams give promises of bigger than normal income every month or even everyday, in some cases. It is so easy to want to believe when the first thought that should come to mind is if the promise is even realistic. If it is not, then why even be motivated to believe in it. This is when the next part of the scam comes in. They give the names of people who have already invested and are already receiving the returns. When you check with these people if the claim is true and they so confirm, the inevitable follows. You end up investing and sad to say, the “Get Rick Quick” becomes “Lose Everything.”

In some cases, at the start, the money does come in as expected. As the money comes in though, it is almost automatic that the money is spent in frivolous WANTS. After all, more money is expected to come in regularly so why not enjoy. Some scams last for years and at the end of it all, the scammer tells the investor that the investor got his money back anyway through the regular interest paid. That is true but it has all been spent. At the end, the Investment is all gone and even the WANTS purchased are no longer important.

In a real investment with realistic long-term goals, the returns come in, reinvested (compounding principle) and kept intact. At the end of the period, both the investment and the earnings are kept safe.

Now, while you are doing the foregoing, remember what author Swami Avadhutananda says about Two Days We Should Not Worry. It is really very important to understand not only for the actual lesson stated but also for the implications in one’s financial life. It goes this way.

“There are two days in every week about which we should not worry,
two days which should be kept free from fear and apprehension.
One of these days is Yesterday with all its mistakes and cares,
its faults and blunders, its aches and pains.
Yesterday has passed forever beyond our control.
All the money in the world cannot bring back Yesterday.
We cannot undo a single act we performed;
we cannot erase a single word we said.
Yesterday is gone forever.
The other day we should not worry about is Tomorrow
with all its possible adversities, its burdens,
its large promise and its poor performance;
Tomorrow is also beyond our immediate control.
Tomorrow’s sun will rise,
either in splendor or behind a mask of clouds, but it will rise.
Until it does, we have no stake in Tomorrow,
for it is yet to be born.
This leaves only one day, Today.
Any person can fight the battle of just one day.
It is when you and I add the burdens of those two awful eternities
Yesterday and Tomorrow that we break down.
It is not the experience of Today that drives a person mad,
it is the remorse or bitterness of something which happened Yesterday and the dread of what Tomorrow may bring.
Let us, therefore, Live but one day at a time.”

This should not be interpreted to mean that we should live day to day without planning for tomorrow. On the contrary, the author simply says that though we cannot change the past, we should and do learn from it. With these lessons, we can plan for our future but act without worrying. Failure should not be feared for it is merely a temporary event. If we are to analyze it, living one day at a time simply means make the most of today. This supports my basic principle that each person should be preparing for his retirement every day. Otherwise, as he grows older, he will precisely be dreading Tomorrow if he did not prepare. And as he starts worrying that he is not prepared, he will feel all the regret that he did not make use of the time when he was younger.

All it takes is an amount set aside daily and invested on a long-term basis without touching the earnings. Even during these difficult times, keep saving 20% of your income. Live within the 80%. Invest your savings regularly in well-managed funds for at least 5 years. But in doing so, make sure that you set an absolute amount as your goal for specific time periods. This way, you will have a clear basis for determining how much your investments must yield every year (annual rate of return). This then will be your guide in deciding when to liquefy part or all of your investments in the process of monitoring the progress of your investments.

It is easy enough to get into an investment. But the real challenge is knowing when to get out. The typical mistake is to invest with no specific money goal except to maximize growth. They invest based on unreasonable expectations and not on achieving a specific amount for a specific purpose at a certain future date. These are the investors who are able to buy low but end up selling lower because they panic when prices dive unexpectedly. More often than not, they could have sold high but did not, because they assumed that they there is still room for additional gain.

Paanong Huwag Uubusin ang Pera sa Pasko

Sa mga nakakatanggap ng 13th month pay o bonus sa Disyembre, hindi nakakagulat na ang unang papasok sa isip ay magpakasarap. Maaaring karapatdapat lamang iyon dahil bunga iyon ng iyong pagsisikap at nagtipid ka naman sa mga nakaraang buwan dahil kapos ang kita. Ngunit hindi kailanman ay hindi naman talaga ito “sapat”. Aminin natin na kahit kaya nating mabuhay sa ating kita at nakakaipon naman, hindi tayo nakukuntento at gusto pa rin natin ng “mas malaki pang kita”. At kapag nakatanggap ng bonus, iisipin iyon bilang pabuya sa pagtitiyaga. Marami sa atin ang matutuksong gumasta.

Ngunit kailangang tandaan ang mga natalakay natin sa nakaraan ukol sa Active Income.

– Ang Active Income ay ang kita mula sa pagtratrabaho.
– Kailangang ipunin ang 20% nito.
– Kailangang gamitin lamang ang Active Income sa pang-araw-araw na gastusin, sa savings, at sa pamumuhunan o investments.

Parehong Active Income ang iyong 13th month pay at bonus dahil kung hindi ka nagtrabaho, hindi mo iyon matatanggap. Kailangang ituring iyon bilang Active Income ngunit may kaunti lamang na pagkakaiba. Tutal tinutustusan na ng iyong regular na sahod ang iyong pang-araw-araw na pangangailangan, kailangang mapunta ang iyong 13th month pay at bonus sa savings at investments. Maaaring hindi makatarungang pilitin na ipunin ang lahat ng iyon. Pagsikapan na mailaan ang malaking bahagi ng 13th month pay at bonus sa iyong savings, ang ibang bahagi naman nito ay para naman sa dagdag na gastusin na dala ng pasko. NGUNIT HUWAG ITONG UBUSIN SA MGA LUHO O PAGBIBIGAY NG REGALO!

Passive Income lamang ang pwedeng gastusin para sa mga regalo at parties. Tandaan na ang Passive Income ay iyong kita na nanggagaling sa iyong mga Savings. Darating ang Passive Income kahit magtrabaho ka o hindi.

Tandaan lang na kung gusto mong gamitin ang iyong Passive Income para sa mga pagdiriwang, kapag ginamit mo ito imbes na hayaan iyong tumubo bilang Savings o Investment, kailangan mapalitan mo ito nang sa gayon ay makamit mo pa rin ang iyong Net Worth Goal pagdating ng iyong pagreretiro. Tandaan na ang maginhawang pagreretiro ay nagmumula sa kakayahang matustusan ang piniling retirement lifestyle sa tulong lamang ng Passive Income. Kailangang pag-ipunan ito habang nagtratrabaho pa at kumikita ng Active Income. Kung basta-basta na lamang ang paggamit mo dito, maaaring kapusin ka sa iyong pagreretiro.

Paalalahanan ang sarili na hindi nagtatapos ang buhay sa Pasko at Bagong Taon. Walang masama sa pagbibigay at pamamahagi. Sa katunayan, kapuri-puri ang mga iyon lalo na kung ipinagkakaloob mo iyon sa mga nangangailangan kahit na wala ka namang inaasam na kapalit. Ngunit tandaan na hindi maaaring ipamahagi ang bagay na wala naman sa iyo. Ang iyong unang obligasyong pampinansiyal ay ang iyong sarili. Obligasyon mong magplano at maghanda para sa iyong sariling kinabukasan.

Pag-isipan natin ang ang diwa ng Pasko. Ito ang pagdiriwang sa kaarawan ni Hesu Kristo na ipinanganak sa sabsaban. Ang nakasanayang paggastos at pagwawaldas tuwing Pasko ay gawa lamang ng tao. Ang Pasko ay ang panahon upang magbuklod ang mga pamilya at mga kaibigan upang magpamalas ng pagmamahal at pagbibigayan.

Ito ang ilan sa mga maipapayong paggagamitan lamang ng Active Income at HINDI ng Passive Income:

1.) Tipunin ang mga bagay na hindi na ginagamit sa nakaraang 6 na buwan, dalhin sa opisina at magsagawa ng isang maliit na “garage sale”. Ang mga hindi maibebenta sa mga ka-opisina ay maaari namang ibenta sa ibang lugar o kaya’y ipamigay na lamang sa paboritong charity. Ika nga nila, “One man’s garbage is another man’s gold.” o ang basura ng isa ay ginto para sa iba.

2.) Napakaraming reunions at parties tuwing Pasko. Mas kaunti ang panahong lumahok sa mga kasiyahan kung mauubos ang oras sa pagsho-shopping at pagbili ng mga regalo. Maaaring imbes na magshopping, ilaan na lamang ang oras sa paglahok sa mga nasabing kasiyahan. Mag-isip ng ibang paraan upang aliwin at bigyang kasiyahan ang mga kaibigan. Gamitin ang talento at maghanda ng mga presentasyon; ang saya na maidudulot mo ay maituturing na bilang regalo sa kanila.

3.) Karaniwang gawain ang Kris-Kringle sa mga opisina. Ito ay ang madalas na pagpapalitan ng mga munting regalo na magtutuloy-tuloy hanggang sa huling araw ng opisina bago mag Pasko kung saan ang pinaka-enggrandeng palitan ng regalo ay magaganap. Ngunit nakakabalisa ang Kris-Kringle dahil ang ilan sa mga ito ay hindi agarang nabibili at mapipilitan pa ang mga kalahok na mamili sa huling minuto. Ngunit maaaring magtalaga ng mga regalo na hindi kailangang bilhin tulad ng mabubuting gawain o serbisyo sa pamamagitan ng mga certificates o katibayan. Halimbawa, maaring isaad ng isang regalong certificate ang, “Nangangako akong dadalhan ng lunch-baon isang araw si _________ sa susunod na taon kapag hiniling niya ito sa akin, basta’t abisuhan niya ako ng ____ araw.” Maaari ring ganito ang laman ng certificate: “May libre masahe si ________ tuwing breaktime sa buong buwan ng Pebrero 2011.” Maaari ring, “Hindi ako maiinis kay ________ sa isang buong araw sa Marso 2011.” Maaaring i-claim ang mga certificates sa tamang panahon.

4.) Maaaring pumunta ang mga magkaka-opisina o magkakaibigan sa mga bahay-ampunan, home for the aged o sa mga kulungan imbes na pagpipiyesta. Maaaring magdala ng pagkain at pagsaluhan iyon kasama ang mga binisita.

5.) Imbes na magkaroon ng palitan ng regalo sa opisina, maghanda ng espesyal na package para sa mga mahihirap na pamilya. Halimbawa, maaaring maglaman ang package ng ½ kilo ng bigas, ½ kilo ng asukal, 2 lata ng sardinas, 2 lata ng Vienna Sausage, toothpaste, 2 sepilyo, 2 sabon, 1 kahon ng sabong panlaba, 2 bimpo, 2 kamiseta. Pag-usapan ang kalidad at laki ng bawat item. Maaari ring patulungin ang mga kamag-anak ng mga taga-opisina upang maging mas makahulugan ang gawain ng pamamahagi. Maaari rin itong dalhin sa mga bahay-ampunan, kulungan, evacuation site, atbp, na bibisitahin.

6.) Mahilig ang mga Pilipino sa raffles. Mag-Bingo sa opisina imbes na isagawa ito sa isang restaurant. Maaaring gamitin bilang cash prize sa raffle ang budget para Christmas Party.

7.) Maghanda ng simpleng merienda sa huling araw ng trabaho. Huwag nang gumastos pa para sa maluhong pagkain. Magsaya na lamang sa pamamagitan ng tawanan, kuwentuhan, kantahan, sayawan, at iba pa.

Upang maging mas masaya ang mga gawaing ito, mainam na isagawa ang mga ito sa maliliit na grupo. Kung malaki ang kumpanya, mainam kung nakahati ang mga tao sa mas maliliit na grupo. Ang mahalaga, nagbubuklod ang mga pamilya at mga kaibigan upang magpamalas ng pagmamahal at pagbibigayan bilang pagsalubong sa Pasko.